faq
Ποιος είναι Ψυχοθεραπευτής;
Η ψυχοθεραπευτική δουλειά είναι απαιτητική εργασία και η ψυχοθεραπεία γίνεται από εξειδικευμένους θεραπευτές που έχουν λάβει συγκεκριμένη επαγγελματική εκπαίδευση σε μια από τις κύριες ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις.
Απαιτεί αρκετό χρόνο και προσωπική δουλειά με τον εαυτό (του ψυχοθεραπευτή). Για αυτό τα πιστοποιημένα κέντρα που παρέχουν ειδική, βιωματική, επαγγελματική εκπαίδευση, συμπεριλαμβάνουν οπωσδήποτε, τουλάχιστον 100 ώρες ατομικής θεραπείας, 140 ώρες ομαδικής θεραπείας, 150 ώρες εποπτευόμενης εργασίας, πολλές ώρες συνεχιζόμενης εκπαίδευσης μέσω βιωματικών σεμιναρίων. Αυτός είναι κι ο λόγος που η εκπαίδευση διαρκεί τουλάχιστον 4 ακαδημαϊκά χρόνια.
Ψυχοθεραπευτής, λοιπόν, μπορεί να είναι εκείνος που έχει λάβει αντίστοιχη ψυχοθεραπευτική εκπαίδευση. Η εκπαίδευση έχει θεωρητικό υπόβαθρο μα κυρίως βιωματικό. Ώστε να μπορεί ο εκπαιδευμένος θεραπευτής να είναι εκεί μαζί με τον θεραπευόμενο που κάθεται απέναντι.
Ψυχοθεραπευτής αναλαμβάνει την ισχυρή δέσμευση για συνεχιζόμενη κατάρτιση. Μπορεί να είναι Ψυχίατρος ή Ψυχολόγος ή Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας.
Σε κάθε περίπτωση όποιες και να είναι οι βασικές σπουδές, ο θεραπευτής πρέπει να έχει εκπαιδευτεί στην ψυχοθεραπευτική πρακτική, όπως αναφέρθηκε πιο πάνω. Αυτό σημαίνει ότι δεν ασκούν ψυχοθεραπεία όλοι οι ψυχίατροι, όλοι οι ψυχολόγοι, όλοι οι σύμβουλοι ψυχικής υγείας.
Πως επιλέγω ψυχοθεραπευτή;
Με το ερώτημα, σε ποια ψυχοθεραπευτική προσέγγιση έχει εκπαιδευτεί.
Είναι δικαίωμά σας να γνωρίζετε με ποιο τρόπο θα δουλέψετε, κι είναι υποχρέωσή μας, στα πλαίσια της δεοντολογίας, να σας ενημερώνουμε επαρκώς για αυτό.
Μία δεύτερη σκέψη είναι αν προτιμάς γυναίκα ή άνδρα.
Μία συνήθης πρακτική, και δική μου, είναι να συμφωνηθούν 3-4 συνεδρίες ώστε ο θεραπευόμενος να πάρει μία ιδέα περί τίνος πρόκειται πριν δεσμευτεί, προκειμένου να διαπιστώσει καταρχάς αν η ιδιοσυγκρασία του θεραπευτή κι ο τρόπος της προσέγγισής του ταιριάζει στον θεραπευόμενο.
Αν νιώσεις ότι κρίνεσαι, αξιολογείσαι, κατευθύνεσαι, πες το… κι αν η αίσθησή σου επιβεβαιώνεται, ξανασκέψου το.
Έχεις το δικαίωμα να προστατεύεις τον εαυτό σου από πιθανούς τραυματισμούς του παρελθόντος που βίωσες σαν παιδί, πάλι αυτή τη φορά ως θεραπευόμενος. Ο θεραπευτής δεν είναι αυθεντία και δεν πρέπει να είναι η εξεταστική ματιά που ένιωθες από τον δάσκαλο, τον γονέα, τον αξιολογητή.
Το πιο σημαντικό από όλα είναι αν θα νιώσεις, ως αίσθηση, την ασφάλεια που χρειάζεσαι για να εμπιστευτείς στην συνέχεια, τον άνθρωπο – επαγγελματία στην αρχή, και κατόπιν την ίδια την διαδικασία της σχέσης από την οποία θα αναδυθεί η θεραπεία!
Ο Θεραπευόμενος έχει δικαίωμα να πάρει χρόνο να το σκεφτεί.
Γιατί να κάνω ψυχοθεραπεία;
Δεν υπάρχει κανένας λόγος για να κάνει κανείς ψυχοθεραπεία, μέχρι να υπάρξει. Συνήθως, στην ψυχοθεραπεία καταφεύγουν οι άνθρωποι είτε από εκλυτικά γεγονότα στην ζωή (Θάνατος, ασθένεια, διαζύγιο κλπ) είτε από συμπτώματα που είναι δύσκολα διαχειρίσιμα, όπως έντονο άγχος, κατάθλιψη, ιδέες προσκόλλησης, ψυχαναγκασμοί, διατροφικές και σεξουαλικές διαταραχές, κρίσεις πανικού, συμπεριφορικές δυσλειτουργίες όπως έντονος θυμός, παρόρμηση, δυσκολίες απόφασης, αναβλητικότητα, εξαρτήσεις, σωματικές ενοχλήσεις και πόνοι όταν αποκλείεται η παθολογία (έντερο, στομάχι, κεφάλι, αυχένας, μύες, κόκκαλα, πλάτη, μέση).
Γιατί η ψυχοθεραπεία είναι σημαντική;
Η ψυχοθεραπεία από μόνη της δεν είναι σημαντική, μπορεί όμως να κάνει μία ζωή που φαίνονταν ασήμαντη, σημαντική. Αυτήν, την δική σου! Εκεί ακριβώς βρίσκεται η αξία της.
Πως θεραπεύει;
Εδώ χρειάζεται να πούμε τι εννοούμε, θεραπεύτηκα. Η υποχώρηση των συμπτωμάτων, μέσα από την ψυχολογική στήριξη του θεραπευόμενου, είναι ένα πρώτο στάδιο. Αυτή είναι δουλειά βάσης. Ωστόσο, μετά από κάποιο διάστημα σε κατάλληλες συνθήκες αυτά επανέρχονται. Επομένως η εστίαση μεταφέρεται από το τι, δηλαδή τα συμπτώματα, στο πως εκδηλώνονται, το πότε , το όταν , σε τι εξυπηρετούν τον θεραπευόμενο, και εν τέλει ποια ανικανοποίητη ανάγκη προσπαθούν μάταια να ικανοποιήσουν; Ποια είναι η πηγή που τροφοδοτεί αυτόν τον αέναο κύκλο; Τι εμποδίζει τον θεραπευόμενο και πως ώστε να έλθει σε επαφή με το περιβάλλον; ή καλύτερα με ποιον τρόπο έρχεται σε επαφή με το περιβάλλον που συντηρεί όλα τα παραπάνω; Και εν τέλει πως σχετίζεται αφού από την σχέση πηγάζουν οι μορφές; Για αυτή την εργασία χρειάζεται χρόνος (διαδικασία) για να συμβεί η επίγνωση στο χώρο (σχέση)
Που εστιάζει;
Η εστίαση της ψυχοθεραπευτικής προσέγγισης Gestalt, είναι η επίγνωση του θεραπευομένου . Στο τι αισθάνεται, τι νιώθει, τι χρειάζεται, πως σκέφτεται, τι τον κινητοποιεί ή το αντίθετο, πως δρα σε σχέση με όλα όσα χρειάζεται, αισθάνεται, νιώθει, συμπεριλαμβάνοντας τις παρούσες συνθήκες. Τι νόημα δίνει στην εμπειρία του, και πως αναδιαμορφώνει το νόημα τον ίδιο. Σε παρόντα χρόνο, εδώ και τώρα.