Μήνας: Σεπτέμβριος 2019

του Παύλου Κουτρουφίνη

Το κείμενο που ακολουθεί δεν ορίζει, δεν επιστημονικοποιεί, δεν απαντά με τρόπο βέβαιο, δεν έχει σκοπό την αποσαφήνιση, σαφώς προβληματίζει, αποτελώντας μέρος προβληματισμού. Διερευνά, σε περιορισμένο χώρο, τη φύση του πεδίου σε σχέση με την φαινομενολογία της αντιληπτικής εμπειρίας, σε σχέση με την διαδικασία της επαφής και της επίγνωσης. Σπέρνει μορφές,  τους σπόρους-ερωτήματα σε χωράφια οργωμένα, αφήνοντας το πεδίο να κάνει καλύτερα αυτό που ξέρει, αυτό δηλαδή που όλοι εμείς ποτέ δεν θα μάθουμε, να κινήσει τη ζωή στον σπόρο, όντας το ίδιο Ακίνητο*!

Gianni Francesetti απόδοση – μετάφραση Γιώργος Δίπλας

Περίληψη: Ἐξετάζουμε τὴν ἔννοια τῆς ὀμορφιᾶς στὴ θεραπεία Gestalt ὑπογραμμίζοντας τὴν κεντρικὴ σημασία τοῦ αἰσθητικοῦ κριτηρίου σ’ αὐτὴ τὴν προσέγγιση. Ἡ αἰσθητικὴ ἀποτίμηση, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ οὐσιαστικὸ στοιχεῖο στὴ δουλειὰ κάθε θεραπευτῆ Gestalt, εἶναι μιὰ προστοχαστικὴ καὶ προλεκτικὴ διαδικασία, ἐγκατεστημένη στὴ βάση τὴς Διαμόρφωσης (Gestaltung), στὴ διάσταση στὴν ὁποία ἀναδύονται τὸ ὑποκείμενο καὶ ὁ κόσμος.  Συζητοῦμε μιὰ πρωτότυπη ἀντίληψη τῆς ψυχοπαθολογίας καὶ τῆς ψυχοθεραπείας: ὁ ψυχοπαθολογικὸς πόνος θεωρεῖται ὡς ἀπουσία στὸ ὅριο ἐπαφῆς. Ἡ θεραπεία συνεπῶς συνίσταται στὴν ἀποκατάσταση τῆς παρουσίας στὴ συνάντηση, μέσῳ μιᾶς διαδικασίας ποὺ μετατρέπει τὴν ἀπουσία σὲ πόνο καὶ τὸν πόνο σὲ παρουσία. Ἡ θεραπευτικὴ ἐμπλοκὴ στὴν «ἀπόσταξη τῆς ὀμορφιᾶς» ἀπὸ τὶς σχεσιακὲς ἱστορίες καὶ δυναμικὲς ποὺ ἀφηγεῖται ὁ πελάτης ἐξετάζεται ἀπὸ μιὰ ὑπαρξιακὴ προοπτικὴ, προσπαθώντας νὰ κατανοήσουμε τὸν ἀνθρώπινο πόνο καὶ τὴ δουλειὰ μας ὡς θεραπευτὲς. Τέλος, ἀπὸ τὴ σκοπιὰ αὐτὴ, ἐξετάζουμε τὸ δεοντολογικὸ ὑπόβαθρο τῆς ψυχοθεραπείας τὸ ὁποῖο μᾶς ἐπιτρέπει νὰ ἀποφεύγουμε τοὺς κινδύνους τοῦ ἀναγωγισμοῦ ποὺ ἀντιμετωπίζουμε σήμερα – δηλαδὴ τὸν κίνδυνο ἀναγωγῆς τῆς ψυχῆς σὲ βιολογικὸ ἤ ἀπόκρυφο συμβὰν.

«Η ψυχοθεραπεία είναι πολιτική πράξη» η δήλωση αυτή ανήκει στην Laura Perls συν ιδρύτρια της ψυχοθεραπείας  Gestalt, της ανθρωπιστικής – υπαρξιακής και ολιστικής προσέγγισης, ακραιφνώς ανατρεπτικής στο πολιτικό και κοινωνικό πεδίο της δεκαετίας του ’60 που αυτή αναπτύχθηκε. Απειλώντας τα θεμέλια της ψυχανάλυσης και του συμπεριφορισμού, δίνοντας έμφαση στο εδώ και τώρα για έναν ολόκληρο άνθρωπο που δεν είναι καθόλου ανεξάρτητος από το πεδίο το οποίο, όχι μόνο προέρχεται, αλλά βρίσκεται εντός και διαρκώς συν-δημιουργεί, η ριζοσπαστική της διάσταση της Gestalt βρίσκεται ακριβώς εκεί που δείχνει.